Dziś 709-ta rocznica rozgromienia drużyny (zakon z rosyjskiego) "ubogich" braci tzw. templariuszy.
Templariusze to nie tylko organizacja zbrojna, ale przede wszystkim - finansowa.
Posiadając szczególne uprawnienia nadane przez papiestwo, drużynnicy templarscy w ciągu 200 lat z bractwa "ubogich" stali się elitarną (około 1000 ludzi) warstwą panującą w Europie - jako, że uprawiali lichwę, a jak wiadomo, światem rządzi pieniądz...
Aresztowania zakonu (skąd ten rusycyzm w polskiej mowie?) dokonał król Francji Filip IV Piękny, a było to w piątek 13 października 1307 roku.
Złodziejskie praktyki drużynników nie spodobały się właśnie królowi Francji, który oskarżył ich o nieuczciwość, kontakty z diabłem, a nawet kult diabła Bahometa - czyli satanizm oraz o kilka innych brzydkich spraw i na tej podstawie skazał tę wczesną formę Cosa Nostry na zagładę. Tak więc w sumie dzisiaj byłaby okazja do świętowania...
Jednak templariusze przetrwali pogrom i odrodzili się w innych drużynach rycerskich, a także w ruchu masońskim.
O sile tej skrytej organizacji niech świadczy fakt, że w XX wieku dokonała ona rzeczy wydawałoby się niemożliwej - do kultury światowej wprowadziła przekonanie, że dzień rozgromienia zakonu, 13-ego w piątek, to dzień pechowy...
No, bo dlaczego pechowy...?
Tego właśnie nikt nie wie, a "przesąd" funkcjonuje...
Masoni obficie występowali na Kociewiu - to bardzo ciekawy temat, który będzie jeszcze poruszony na tym blogu.
Filip IV Piękny, król Francji Ignacy Mościcki - Prezydent II RP
Dz.U.1938.91.624
DEKRET PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
(Ignacego Mościskiego)
z dnia 22 listopada 1938 r.
o rozwiązaniu zrzeszeń wolnomularskich.
(Dz. U. z dnia 24 listopada 1938 r.)
Na podstawie art. 55 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:
Art. 1.
(1) Zrzeszenia wolnomularskie (masońskie) uznaje się za rozwiązane z mocy samego prawa.
(2) Minister Spraw Wewnętrznych rozwiąże zrzeszenia zależne od wolnomularstwa.
(3) Majątek rozwiązanych zrzeszeń przeznacza się na cele dobroczynności publicznej, archiwa zaś i dokumenty przekazuje się na rzecz Państwa.
Art. 2.
(1) Kto bierze udział w związku wolnomularskim lub działalność takiego związku popiera, podlega karze więzienia do lat 5 i grzywny.
(2) Kto związek taki zakłada lub nim nie podlega karze więzienia na czas nie krótszy od lat 2 i grzywny.
Art. 3.
(1) Kto uczestniczy w tajnej działalności zrzeszenia rozwiązanego na podstawie art. 1 ust. (2) lub taką działalność popiera,podlega karze więzienia do lat 5 i grzywny.
(2) Tym samym karom podlega, kto bierze udział w związku, posiadającym nieujawnioną organizację hierarchiczną lub odbierającym od swoich uczestników przyrzeczenie bezwzględnej tajemnicy lub bezwzględnego posłuszeństwa, albo też działalność takiego związku popiera.
Art. 4.
Do przestępstw, określonych w art. 2 i 3, nie stosuje się przepisu art. 6 kodeksu karnego.
Art. 5.
Minister Spraw Wewnętrznych zarządzi likwidację zrzeszeń wolnomularskich oraz wskaże instytucje, na które przechodzi ich majątek.
Art. 6.
(1) Zarządzenie o rozwiązaniu zrzeszenia, wydane na podstawie art. 1 ust. (2), należy całkowicie do swobodnego uznania Ministra Spraw Wewnętrznych.
(2) Zarządzenie ogłasza się w gazecie rządowej.
(3) W razie rozwiązania grzeszenia w trybie przewidzianym w ustępach poprzedzających stosuje się odpowiednio przepis art. 5.
Art. 7. Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrom Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości.
Art. 8. Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Piątek_trzynastego_(przesąd)
DEKRET PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
(Ignacego Mościskiego)
z dnia 22 listopada 1938 r.
o rozwiązaniu zrzeszeń wolnomularskich.
(Dz. U. z dnia 24 listopada 1938 r.)
Na podstawie art. 55 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:
Art. 1.
(1) Zrzeszenia wolnomularskie (masońskie) uznaje się za rozwiązane z mocy samego prawa.
(2) Minister Spraw Wewnętrznych rozwiąże zrzeszenia zależne od wolnomularstwa.
(3) Majątek rozwiązanych zrzeszeń przeznacza się na cele dobroczynności publicznej, archiwa zaś i dokumenty przekazuje się na rzecz Państwa.
Art. 2.
(1) Kto bierze udział w związku wolnomularskim lub działalność takiego związku popiera, podlega karze więzienia do lat 5 i grzywny.
(2) Kto związek taki zakłada lub nim nie podlega karze więzienia na czas nie krótszy od lat 2 i grzywny.
Art. 3.
(1) Kto uczestniczy w tajnej działalności zrzeszenia rozwiązanego na podstawie art. 1 ust. (2) lub taką działalność popiera,podlega karze więzienia do lat 5 i grzywny.
(2) Tym samym karom podlega, kto bierze udział w związku, posiadającym nieujawnioną organizację hierarchiczną lub odbierającym od swoich uczestników przyrzeczenie bezwzględnej tajemnicy lub bezwzględnego posłuszeństwa, albo też działalność takiego związku popiera.
Art. 4.
Do przestępstw, określonych w art. 2 i 3, nie stosuje się przepisu art. 6 kodeksu karnego.
Art. 5.
Minister Spraw Wewnętrznych zarządzi likwidację zrzeszeń wolnomularskich oraz wskaże instytucje, na które przechodzi ich majątek.
Art. 6.
(1) Zarządzenie o rozwiązaniu zrzeszenia, wydane na podstawie art. 1 ust. (2), należy całkowicie do swobodnego uznania Ministra Spraw Wewnętrznych.
(2) Zarządzenie ogłasza się w gazecie rządowej.
(3) W razie rozwiązania grzeszenia w trybie przewidzianym w ustępach poprzedzających stosuje się odpowiednio przepis art. 5.
Art. 7. Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrom Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości.
Art. 8. Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Piątek_trzynastego_(przesąd)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz